„Pragniemy dążyć do tego, aby św. Jan Paweł II przewodził nam w drodze do świętości i pojednania, a chcąc go naśladować, jesteśmy gotowi pokonywać wszelkie zewnętrzne trudności, żywiąc głęboką nadzieję na jego pomoc i wsparcie” – czytamy w stanowisku abp. Stanisława Gądeckiego, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski i arcybiskupa większego metropolity kijowsko-halickiego Światosława Szewczuka, zwierzchnika Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego na temat woli pogłębiania dialogu i pragnieniu głębszego pojednania między Polakami i Ukraińcami.

  Hierarchowie wyrazili nadzieję, że w niedługim czasie oba Kościoły będą mogły wspólnie ogłosić papieża Polaka patronem pojednania, aby w jego osobie nasze Kościoły miały orędownika przed Bogiem w tej świętej sprawie.  

Obaj hierarchowie zaznaczają, że mając świadomość trudnych momentów w historii relacji Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce i Kościoła greckokatolickiego na Ukrainie pragną, za przykładem swoich wielkich poprzedników, św. Jana Pawła II, kard. Lubomyra Huzara, kard. Józefa Glempa, abp. Józefa Michalika oraz kard. Mirosława Lubacziwskiego wyrazić szczerą wolę kontynuowania dialogu i pragnienie jeszcze głębszego pojednania między naszymi Kościołami. „Chcemy patrzeć na naszą historię w duchu ewangelicznym, to jest zarówno w miłości i przebaczeniu, jak i w prawdzie, bez których niemożliwy jest jakikolwiek dialog” – deklarują.

Przypominają podjęte przez poprzedników kroki na rzecz pojednania a zwłaszcza pielgrzymki Jana Pawła II do Polski i na Ukrainę w 2001 r., które miały charakter profetyczny i opatrznościowy. Wskazują na pokorną i godną najwyższego szacunku postawę kard. Lubomyra Huzara i jego odwagę stawania w prawdzie, co stworzyło podwaliny pojednania opartego nie na niestałych sentymentach i zrelatywizowanej wizji przeszłości, ale na prawdzie i miłości.

Przytaczają słowa kard. Huzara i św. Jana Pawła II wypowiedziane podczas jego pielgrzymki na Ukrainę. „Stało się tak, że niektórzy synowie i córki Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego wyrządzali zło – niestety świadomie i dobrowolnie – swoim bliźnim z własnego narodu i z innych narodów. W twojej obecności, Ojcze Święty, i w imieniu Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego, pragnę za nich wszystkich prosić o przebaczenie Boga, Stwórcę i Ojca nas wszystkich, oraz tych, których my, synowie i córki tego Kościoła, w jakikolwiek sposób skrzywdziliśmy. Aby nie ciążyła na nas straszliwa przeszłość i nie zatruwała naszego życia, chętnie przebaczamy tym, którzy w jakikolwiek sposób skrzywdzili nas” – powiedział wtedy zwierzchnik UKGK.

Z kolei papież Polak zaapelował: „Niech przebaczenie, udzielone i uzyskane rozleje się niczym dobroczynny balsam w każdym sercu. Niech dzięki oczyszczeniu pamięci historycznej wszyscy będą gotowi stawiać wyżej to, co jednoczy, niż to, co dzieli, ażeby razem budować przyszłość opartą na wzajemnym szacunku, na braterskiej wspólnocie, braterskiej współpracy i autentycznej solidarności”.

Abp Gądecki i abp Szewczuk zachęcają do podejmowania dalszych kroków na drodze pojednania poprzez spotkania modlitewne, uroczyste celebracje sakramentu Eucharystii w obrządku rzymskim i bizantyjsko-ukraińskim, pielgrzymki do sanktuariów ważnych dla obu Kościołów, inicjatywy studyjne i sympozja.

Obaj hierarchowie wyrażają nadzieję, że św. Jan Paweł II, który w przeszłości zainicjował proces leczenia ran i pojednania, będzie nadal go wspierał, orędując przed Bogiem w świętej sprawie pojednania. „Pragniemy dążyć do tego, aby św. Jan Paweł II przewodził nam w drodze do świętości i pojednania, a chcąc go naśladować, jesteśmy gotowi pokonywać wszelkie zewnętrzne trudności, żywiąc głęboką nadzieję na jego pomoc i wsparcie. Ufamy, iż nasze Kościoły w niedługim czasie będą mogły wspólnie ogłosić – za zgodą Stolicy Apostolskiej – papieża Polaka patronem naszego pojednania, aby w jego osobie nasze Kościoły miały orędownika przed Bogiem w tej świętej sprawie” – czytamy w oświadczeniu.

Na zakończenie abp Gądecki i abp Szewczuk zawierzyli oba Kościoły „Pani Jasnogórskiej, aby osłoniła macierzyńskim płaszczem wszystkich ludzi dobrej woli w Polsce i na Ukrainie i prowadziła nas do swego Syna Jezusa Chrystusa”.

Publikujemy tekst dokumentu:

«W MIŁOŚCI I W PRAWDZIE»

Stanowisko Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski i Zwierzchnika Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego na temat woli pogłębiania dialogu i pragnieniu głębszego pojednania.

Mając świadomość trudnych momentów w historii relacji narodów polskiego i ukraińskiego oraz Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce i Kościoła greckokatolickiego na Ukrainie, podążając wiernie za nauczaniem Chrystusa Pana oraz za przykładem naszych wielkich poprzedników – świętego Jana Pawła II, kardynała Józefa Glempa, arcybiskupa Józefa Michalika oraz kardynała Mirosława Lubacziwskiego i kardynała Lubomyra Huzara, stając przed tronem Jasnogórskiej Pani – Królowej Polski, kolejny już raz pragniemy wyrazić naszą szczerą wolę kontynuowania dialogu i pragnienie jeszcze głębszego pojednania między naszymi Kościołami.

To właśnie tu, na Jasnej Górze, w 1988 roku ówczesny prymas Polski witał zwierzchnika Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego, który wraz z biskupami, duchowieństwem i wiernymi z Ukrainy przybyli do duchowej stolicy Polski, aby brać udział w uroczystościach 1000-lecia Chrztu Rusi Kijowskiej. Dziś również my chcemy patrzeć na naszą historię w duchu ewangelicznym, to znaczy: w prawdzie, w miłości i przebaczeniu, bez których niemożliwy jest jakikolwiek dialog.

Nie byłoby pojednania bez mądrych i pokornych ludzi dobrej woli, jakimi byli nasi wielcy poprzednicy. Pielgrzymki świętego Jana Pawła II do Polski i na Ukrainę miały charakter profetyczny i opatrznościowy, a działania które podejmował przygotowywały nasze wspólnoty do tego, abyśmy mogli dawać świadectwo chrześcijańskiej prawdy, miłości i solidarnej współpracy. Ich pokorna i godna najwyższego szacunku postawa, ich odwaga stawania w prawdzie, stworzyły podwaliny pojednania opartego nie na niestałych sentymentach i zrelatywizowanej wizji przeszłości, ale na prawdzie i miłości.

Słowa wypowiedziane podczas pamiętnej pielgrzymki świętego Jana Pawła II na Ukrainę w 2001 roku powinny stać się i dla nas wzorem i przykładem szczerego dialogu. „Może się to wydać dziwne, niezrozumiałe i niewłaściwe – mówił kard. Huzar – że w tej właśnie chwili, gdy Ukraiński Kościół Greckokatolicki zaznaje tak wielkiej chwały, uznajemy także, iż w ubiegłowiecznej historii naszego Kościoła były też chwile mroczne i duchowo tragiczne. Stało się tak, że niektórzy synowie i córki Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego wyrządzali zło – niestety świadomie i dobrowolnie – swoim bliźnim z własnego narodu i z innych narodów. W twojej obecności, Ojcze Święty, i w imieniu Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego, pragnę za nich wszystkich prosić o przebaczenie Boga, Stwórcę i Ojca nas wszystkich, oraz tych, których my, synowie i córki tego Kościoła, w jakikolwiek sposób skrzywdziliśmy. Aby nie ciążyła na nas straszliwa przeszłość i nie zatruwała naszego życia, chętnie przebaczamy tym, którzy w jakikolwiek sposób skrzywdzili nas (…)”. „Niech przebaczenie, udzielone i uzyskane – zachęcał papież Polak – rozleje się niczym dobroczynny balsam w każdym sercu. Niech dzięki oczyszczeniu pamięci historycznej wszyscy będą gotowi stawiać wyżej to, co jednoczy, niż to, co dzieli, ażeby razem budować przyszłość opartą na wzajemnym szacunku, na braterskiej wspólnocie, braterskiej współpracy i autentycznej solidarności”.

Dzisiaj my, wsłuchując się z uwagą w głos tych wielkich świadków nadziei, prawdy, miłości i pojednania chcemy budować naszą dobrą przyszłość i podejmować kroki, które będą służyły zbliżeniu naszych wspólnot. Poprzez spotkania modlitewne, uroczyste celebracje sakramentu Eucharystii w obrządku rzymskim i bizantyjsko-ukraińskim, pielgrzymki do sanktuariów ważnych dla obu Kościołów, inicjatywy studyjne i sympozja pragniemy pogłębiać znajomość naszych tradycji i naszej historii, szczególnie wśród młodego pokolenia.

Wierząc w obcowanie świętych, wyrażamy przekonanie, iż święty Jan Paweł II, który w przeszłości skutecznie zainicjował proces leczenia ran i pojednania, będzie nadal go wspierał, orędując przed Bogiem w świętej sprawie pojednania. Pragniemy dążyć do tego, aby św. Jan Paweł II przewodził nam w drodze do świętości i pojednania, a chcąc go naśladować, jesteśmy gotowi pokonywać wszelkie zewnętrzne trudności, żywiąc głęboką nadzieję na jego pomoc i wsparcie.

Ufamy, iż nasze Kościoły w niedługim czasie będą mogły wspólnie ogłosić – za zgodą Stolicy Apostolskiej – papieża Polaka patronem naszego pojednania, aby w jego osobie nasze Kościoły miały orędownika przed Bogiem w tej świętej sprawie.

Zawierzmy nasze wspólnoty Pani Jasnogórskiej, aby osłoniła macierzyńskim płaszczem wszystkich ludzi dobrej woli w Polsce i na Ukrainie i prowadziła nas do swego Syna Jezusa Chrystusa.

+ Stanisław Gądecki Arcybiskup Metropolita Poznański

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE)

+ Światosław Szewczuk

Arcybiskup Większy

Metropolita Kijowsko-Halicki

Zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego

Stanowisko zostało przyjęte podczas Rady Biskupów Diecezjalnych na Jasnej Górze, dnia 27 sierpnia 2019 roku.

Źródło:
www.deon.pl

_____________________________________________________________________________________________

«У ЛЮБОВІ І В ПРАВДІ»

позиція Глави Польської Єпископської Конференції і Глави Української Греко-Католицької Церкви щодо рішення до продовження діалогу та прагнення до більш глибокого примирення

Усвідомлюючи складні моменти в історії стосунків між польським та українським народами і Римо-Католицькою Церквою в Польщі та Греко-Католицькою в Україні, сумлінно наслідуючи вчення Христа Господа та приклад наших великих попередників – святого Йоана Павла ІІ, кардинала Юзефа Ґлемпа, архиєпископа Юзефа Міхаліка, кардинала Мирослава Любачівського та кардинала Любомира Гузара, стоячи перед престолом Ясногірської Богородиці – королеви Польщі, ми ще раз хотіли би висловити щиру волю до продовження діалогу та бажання ще глибшого примирення між нашими Церквами. Саме тут, на Ясній горі, у 1988 році тодішній Примас Польщі вітав Главу Української Греко-Католицької Церкви, який разом з єпископами, духовенством та вірними з України приїхав до духовної столиці Польщі для участі у святкуваннях 1000-річчя Хрещення Київської Русі. Сьогодні ми також хочемо дивитися на свою історію в євангельському дусі, тобто по правді, в любові та прощенні, без яких неможливий будь-який діалог. Не було би примирення без мудрих і смиренних людей доброї волі, які були нашими великими попередниками. Паломництва святого Йоана Павла ІІ до Польщі й України були пророчими та провідницькими, а дії, які він здійснив, підготували наші спільноти, щоб ми могли засвідчити християнську правду, любов і солідарність. Їх покірна й гідна найвищої похвали постава, їхня мужність стояти у правді, заклали основи примирення, основаного не на нестабільних настроях і суб’єктивному погляді на минуле, а на правді та любові. Слова, сказані під час пам’ятного паломництва святого Йоана Павла ІІ в Україну у 2001 році, повинні стати для нас зразком і прикладом щирого діалогу. «Це може здатися дивним, незрозумілим і недоречним, – сказав тоді кардинал Любомир Гузар, – у той момент, коли Українська Греко-Католицька Церква втішається такою великою славою, ми також визнаємо, що в минулому столітті у нашій Церкві були й темні, духовно трагічні моменти. Бувало, що деякі сини та дочки Української Греко-Католицької Церкви чинили зло, на жаль, свідомо та добровільно, своїм ближнім зі свого народу й інших народів. У вашій присутності, Святіший Отче, і від імені Української Греко-Католицької Церкви я хотів би попросити прощення у Бога, Творця і Отця всіх нас, і тих, кого ми, сини й дочки цієї Церкви будь-яким чином скривдили. Щоб не обтяжувало нас жахливе минуле і не отруювало наше життя, ми раді пробачити тим, хто будь-яким чином скривдив нас…». «Нехай прощення, уділене й одержане, – заохочував папа-поляк, – розливається як цілющий бальзам у кожному серці. Нехай кожен, завдяки очищенню історичної пам’яті, буде готовий поставити вище те, що об’єднує, ніж те, що роз’єднує, щоб разом могти будувати майбутнє на основі взаємоповаги, братерської спільноти, братньої співпраці та справжньої солідарності». Сьогодні ми, уважно слухаючи голос цих великих свідків надії, правди, любові та примирення, хочемо будувати наше краще майбутнє та робити кроки, які зближуватимуть наші народи. Через молитовні зустрічі, урочисті святкування Євхаристії в римському та візантійсько-українському обрядах, паломництва до святих місць, важливих для обох Церков, наукові студії, хочемо поглибити знання про наші традиції та історію, особливо серед молоді. Вірячи в сопричастя святих, ми висловлюємо переконання, що святий Йоан Павло ІІ, який в минулому успішно ініціював процес загоєння ран і примирення, продовжить підтримувати його, заступаючись перед Богом у святій справі примирення. Хочемо, щоб святий Йоан Павло ІІ провів нас на шляху до святості та примирення, і, бажаючи наслідувати його, ми готові подолати всі зовнішні труднощі, щиро сподіваючись на його допомогу та підтримку. Ми віримо, що наші Церкви незабаром зможуть проголосити – за згодою Святого престолу – польського папу покровителем нашого примирення, що наші Церкви матимуть заступника перед Богом у цій святій справі. Доручаємо наші спільноти Богородиці Ясної гори, щоби вона покрила всіх людей доброї волі в Польщі й Україні своїм материнським покровом і повела нас до Свого Сина Ісуса Христа.

+ Станіслав Ґондецький, архиєпископ Познанський, Голова Польської Єпископської Конференції, віцепрезидент Ради Єпископських Конференцій Європи (CCEE)

+ Святослав Шевчук, Верховний Архиєпископ, Митрополит Києво-Галицький, Глава Української Греко-Католицької Церкви

Текст підписано під час Конференції єпархіальних єпископів на Ясній Горі 27 серпня 2019 року

Джерело: credo.pro

---